بازگشت به خویشتن

به نام خدا

از وقتی رفتی، تنهاتر از همیشه شدم و انگار همه دنیا به یکباره بر سرم فرو ریخت.دلم آنقدر برایت تنگ است که حتی نمیدانم چگونه با واژه ها بیانش کنم. ای کاش همیشه می ماندی اگر چه وجودت را نتوانستم درک کنم اما بودنت آرامش بخش من بود. حال و هوایی وصف نشدنی داشتی و احساس خوبی که من را به تو نزدیک می کرد. وقتی قدم در وجودم گذاشتی هیچ گاه فکر نمی کردم که رفتنت این همه برایم سخت باشد. هیچ گاه فکر نمی کردم که در فراقت اشک بریزم و دلتنگت شوم و باز آرزویت کنم. رفتی و من با تمام خستگی هایم ماندم.

حالا که در کنارم نیستی تا از طراوات وجودت، نشاط یابم و از بار خستگی ها و دلتنگی هایم رهایی یابم، برایم دعا کن...........